0206 Haugesund - Leirvik
Blijf op de hoogte en volg Low Land Lady
02 Juni 2016 | Noorwegen, Leirvik
0206 Haugesund – Leirvik
De Noorse mannen van gisteren vertellen dat Leirvik erg onrustig is door de af en aan varende veerponten. Ze komen met allerlei alternatieven die veel leuker zijn maar die helemaal niet op onze route liggen. We besluiten na het bestuderen van het havenboek toch maar naar Leirvik te gaan. Omdat we al twee dagen gemotord hebben moeten we diesel hebben. Helaas zit er een brug van 13 meter hoog in de weg en moeten we omvaren. We varen weer richting de sund en op het hoekje zie ik een dieselpomp. Is het diep genoeg? Waarschijnlijk wel. Langzaam naar de pomp, ja diep genoeg. Dat bespaart ons een ommetje.
Het is vandaag een stuk helderder dan gisteren. De zon vecht met de wolken voor een doorgang. Soms winnen de wolken en soms de zon. Aangenaam weer maar Gerrit heeft wel zijn hele pak aan want de wind komt nog steeds uit het noorden en draait leuk met ons mee als we het fjord ingaan. Weer een motor dagje dus.
We genieten van het veranderende uitzicht, de bergen langs het fjord worden langzaam steeds hoger en de zon schijnt op de besneeuwde toppen. Wat is dit genieten. In Leirvik blijkt dat de haven veranderd is. De steigers zijn een kwart slag gedraaid. We leggen de boot zo veel mogelijk naar binnen met de boeg naar buiten om de golven die de veerboten maken zo veel mogelijk op te vangen. Als de eerste veerboten binnenlopen en weer uitvaren zien we dat we helemaal geen last van golven zullen hebben. De veerboten geven pas gas als ze zo ver van onze steiger zijn dat de golven ons nooit bereiken. Zo zie je maar weer, je moet niet altijd naar de lokale kennis luisteren.
Met het zicht op de besneeuwde toppen genieten we van het magere zonnetje. Het uitzicht is mooi maar daar moeten we wel over een soort boorplatform naar kijken. Ik neem daarom maar geen foto's, we komen vast mooiere toppen tegen.
Boodschappen zijn weer behoorlijk duur, € 1,50 voor 1 sinaasappel en € 4,50 voor een doosje aardbeien. Als je nooit verse spullen koopt wordt het eten wel erg saai. We wilden eigenlijk vis kopen maar de vis zag er niet vers uit en de vis in de diepvries stond ons ook niet aan. Omdat we behalve voor eten verder weinig uitgeven gunnen we ons weer een biefstukje. De haven is aan de prijs maar daar staat tegenover dat de was doen gratis is. Daar maak ik dan maar weer gebruik van.
Vanaf 15.00 uur blijft het telkens een beetje spetteren, geen weer om een lange wandeling te maken en ik loop alweer 3 dagen achter met mijn verhaaltjes. Gerrit probeert of we ergens een internetcode kunnen krijgen. Helaas, dat lukt niet. Hij kan wel dichtbij een cafétje een wifi oppakken voor een weerbericht. Geen wind de komende dagen, lekker tuffen in het Hardangerfojd. Als er dan ook nog een beetje zon bij komt dan worden we helemaal op onze wensen bediend. Wassen, verhaaltjes, maaltje koken en filmpje, het leven is simpel.
De Noorse mannen van gisteren vertellen dat Leirvik erg onrustig is door de af en aan varende veerponten. Ze komen met allerlei alternatieven die veel leuker zijn maar die helemaal niet op onze route liggen. We besluiten na het bestuderen van het havenboek toch maar naar Leirvik te gaan. Omdat we al twee dagen gemotord hebben moeten we diesel hebben. Helaas zit er een brug van 13 meter hoog in de weg en moeten we omvaren. We varen weer richting de sund en op het hoekje zie ik een dieselpomp. Is het diep genoeg? Waarschijnlijk wel. Langzaam naar de pomp, ja diep genoeg. Dat bespaart ons een ommetje.
Het is vandaag een stuk helderder dan gisteren. De zon vecht met de wolken voor een doorgang. Soms winnen de wolken en soms de zon. Aangenaam weer maar Gerrit heeft wel zijn hele pak aan want de wind komt nog steeds uit het noorden en draait leuk met ons mee als we het fjord ingaan. Weer een motor dagje dus.
We genieten van het veranderende uitzicht, de bergen langs het fjord worden langzaam steeds hoger en de zon schijnt op de besneeuwde toppen. Wat is dit genieten. In Leirvik blijkt dat de haven veranderd is. De steigers zijn een kwart slag gedraaid. We leggen de boot zo veel mogelijk naar binnen met de boeg naar buiten om de golven die de veerboten maken zo veel mogelijk op te vangen. Als de eerste veerboten binnenlopen en weer uitvaren zien we dat we helemaal geen last van golven zullen hebben. De veerboten geven pas gas als ze zo ver van onze steiger zijn dat de golven ons nooit bereiken. Zo zie je maar weer, je moet niet altijd naar de lokale kennis luisteren.
Met het zicht op de besneeuwde toppen genieten we van het magere zonnetje. Het uitzicht is mooi maar daar moeten we wel over een soort boorplatform naar kijken. Ik neem daarom maar geen foto's, we komen vast mooiere toppen tegen.
Boodschappen zijn weer behoorlijk duur, € 1,50 voor 1 sinaasappel en € 4,50 voor een doosje aardbeien. Als je nooit verse spullen koopt wordt het eten wel erg saai. We wilden eigenlijk vis kopen maar de vis zag er niet vers uit en de vis in de diepvries stond ons ook niet aan. Omdat we behalve voor eten verder weinig uitgeven gunnen we ons weer een biefstukje. De haven is aan de prijs maar daar staat tegenover dat de was doen gratis is. Daar maak ik dan maar weer gebruik van.
Vanaf 15.00 uur blijft het telkens een beetje spetteren, geen weer om een lange wandeling te maken en ik loop alweer 3 dagen achter met mijn verhaaltjes. Gerrit probeert of we ergens een internetcode kunnen krijgen. Helaas, dat lukt niet. Hij kan wel dichtbij een cafétje een wifi oppakken voor een weerbericht. Geen wind de komende dagen, lekker tuffen in het Hardangerfojd. Als er dan ook nog een beetje zon bij komt dan worden we helemaal op onze wensen bediend. Wassen, verhaaltjes, maaltje koken en filmpje, het leven is simpel.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
