1905 Thyboron – Kistiansand

Omdat we vandaag een hele lange tocht voor de boeg hebben vertrekken we bij het ochtendgloren. Het is wel een beetje heiig maar niet zo mistig dat we niet uit durven te varen. De hele week hebben we moeten wachten omdat het te hard uit het noorden blies en nu is zoals we dat noemen de stekker er weer eens helemaal uitgetrokken. Te weinig wind om te zeilen. Dat wordt een lange en saaie motor dag.
Het is af en toe behoorlijk mistig en het is erg koud omdat de zon zich niet laat zien. Gerrit schrikt zelfs een keer van een groot cruiseschip omdat het ineens opdoemt vanuit de mist. Omdat het schip helemaal wit is kon hij het pas vrij laat zien.
Als we uren varen (en vliegen) van het Deense vaste land af zijn krijgen we gezelschap van een zwaluwtje. Het vogeltje is kennelijk moe en wil op ons schip uitrusten. Daar hebben we helemaal geen bezwaar tegen maar we willen het beestje niet binnen hebben en daar had hij nu juist zijn zinnen op gezet. Ik moest het vogeltje herhaaldelijk uit de hutten jagen. Na verloop van een half uur was het vogeltje kennelijk weer genoeg uitgerust en waren we het ineens kwijt.
Ondanks dat we een shippinglane over moeten steken hebben we maar weinig boten gezien onderweg. Pas in de ingang van het fjord zien we weer scheepvaart. Gerrit vind het spannend en gaat steeds langzamer varen. Op een gegeven moment heb ik maar gezegd dat hij een blik op de kaart moet werpen omdat het 1000 meter breed en heel diep is waar we varen. Nieuwe haven en nieuwe indrukken, altijd lastig. Als we Kristiansand naderen breekt zelf de zon door. Heerlijk om zo aan te komen na 12 uur motoren in de mist en de kou. We zijn moe, zo’n dag hakt er toch wel in.
Fijn dat ik gisteren al gekookt heb. Maaltje macaroni aan boord, filmpje en vroeg het mandje in.