0605 Hörnum – Esbjerg

Gerrit maakt me om 8 uur wakker en legt een probleem aan me voor. Hij heeft op windguru gezien dat de komende dagen de wind meer uit het zuiden gaat waaien kracht 5 á 6. Als we de ondiepte over moeten met wind tegen tij dan is dat helemaal niet fijn. De beste keuze is vandaag vertrekken als het weer opkomend water is. Zo gezegd zo gedaan. We wachten met vertrekken tot we Kuiper verzekeringen hebben kunnen bellen. We zijn er vrij zeker van dat de walstroomoplader het begeven heeft. De vraag is nu of het gekomen is doordat er iets verkeerd is in de stroomvoorziening van de jachthaven of dat hij het gewoon begeven heeft omdat hij 17 jaar oud is.
Delta Yacht neemt de telefoon nog niet op om 9 uur maar Jos Boone wel. Jos legt uit dat de oplader opgeblazen kan worden als de aarde op de steiger verkeerd aangesloten is. Een expert kan die conclusie vrij gemakkelijk trekken. De medewerker van Kuiper verzekeringen geeft ons een schadenummer en vertelt dat we de havenmeester niet in hoeven te lichten. Het heeft in dit soort gevallen toch nooit zin om de haven aansprakelijk te stellen.
Om 9.15 vertrekken we. Prachtig weer en een mooie wind om te zeilen als we tussen de zandbanken vandaan zijn. Op het eerste stuk worden we “achtervolgd” door een veerboot. De veerboot vaart zelfs aan de verkeerde kant van de boeien. Er is vast iets te zien, denk ik. Zeehonden. Als ik met de verrekijker de plaat, Hörnumknobs, bekijk zie ik zoveel zeehonden dat ik ze geeneens kan tellen. Het zijn er zeker 200.
We twijfelen nog even of we wel tussen de platen door durven. Het is helder er staan geen hoge golven, toch maar doen want het is 8 mijl om als we het grote vaarwater blijven volgen. We weten ook waar de boei ontbreekt dus goed op het kompas varen. Uiteraard ligt de HN2 er nog steeds niet.
Als we tussen de banken vandaan zijn zetten we de genua bij en varen met 7,5 knoop richting Esjberg. Gerrit denkt dat we eerder dan zijn berekening aan zullen komen omdat het zo snel gaat. Ik kan heerlijk zonder alle lagen kleding in de kuip lezen. Achter de kap is het zelfs zo warm dat ik ook een poos binnen ga lezen omdat ik de zon, die pal in mijn gezicht schijnt, zat ben. We komen een uur vroeger dan gepland bij de geul naar Esbjerg. We hebben de hele dag het tij mee gehad. Gerrit kan dat niet helemaal begrijpen. In de geul hebben we flink tij tegen. Het uur dat we voor lagen op het schema verliezen we uiteindelijk helemaal in de aanloop naar Esbjerg.
Aanleggen in de haven is lastig door de harde zijwind en het feit dat we de lijnen om palen moeten slaan en dan langzaam naar voren moeten schuiven. Helaas is er geen vingerponton. Na 10 minuten gedoe liggen we eindelijk. Gerrit maakt zich zorgen over de diepte van de haven, we hebben maar 1 meter water onder de kiel en het is pas half tij. In de Reeds staat dat de haven 3,5 m diep is, dat klopt in ieder geval niet. We verwachten dat het modder is en we hebben een plek in de haven gekozen tussen boten met vergelijkbaar hoge masten. Als de masten vergelijkbaar zijn dan is de kans groot dat de diepgang ook ongeveer gelijk is. Het blijkt uiteindelijk geen probleem te zijn. We raken bij laagwater de grond niet.
Als Gerrit op zoek gaat naar de havenmeester hoort hij, in het Engels, dat de havenmeester naar ons toe zal komen.